نخستین سرود شکست ارتش سرخ در افغانستان!

nasharat@ariana-afghanistan.com و یا info@ariana-afghanistan.com

لطفاً مراتب اعتذارم را نسبت مشکلات صحی در تأخیر نشر این مضمون بپذیرید. سیدال هومان

۲۰۲۴/۰۱/۱۹

نخستین سرود شکست ارتش سرخ در افغانستان!

به مناسبت ششم جدی

نوشته ای زیر عنوان (سرود شکست ارتش سرخ) برای اولین بار بتاریخ ۱۴ثور ۱۹۸۹در نشریۀ «نامۀ جمهوریخواهان ایران» واقع پاریس مربوط به دوستان ایرانی از قلم نعیم بارز به نشر رسیده و اینک بازهم به همان مناسبت به نشر سپرده شد.

بیش از یکصد سال قبل از امروز، تروتسکی یکی از رهبران بلند پایه حزب کمونیست روسیه، «ارتش سرخ» را بنیان گذاری نمود، از آن هنگام به بعد ارتش مذکور منحیث بزرگترین وسیله در جهت تحقق بخشیدن آرمان های خیال پردازانه انقلابی و در واقعیت ضد آزادی و حقوق بشر مورد استفاده قرار گرفته است:

تزاریسم را شکست داده، قدرت دولتی اش را از آن حزب کمونیست نموده، صدای آزادیخواهی را در داخل روسیه و در مستعمرات تزاریسم بیشتر از پیش خفه نموده و در دوران دیکتاتوری استالین از بیست تا سی میلیون مردم شوروی به شمول رهبران حزب کمونیست آن کشور را بقتل رسانده که به اعتراف خروشچف و بعد از آن ً تحت رهبری گرباچف، قضایا ی متعدد و افشا کری های دسته جمعی جنایات حزب و دوت به اثبات رسیده اند وهمینطور زیر نام وظایف انترناسیونالیسم پرولتری حزب بوسیله ارتش سرخ به استعمار گشائی پرداخته، به عنوان دفاع مشترک در مقابل حملات قوای هیتلری پا به کشور های اروپای شرقی و شمالی گذاشته، دولتهای مردمی را در آنجاها از بین برده و کشورهای مذکور را تحت تسلط شوروی درآورده و به بهانه دفاع از سوسیالیزم و به اصطلاح دفاع از احزاب برادر وبه بهانه احساس خطر از سوی امپریالیزم بکشور های پولیند و چکوسلواکی هجوم برده، از تحولات استقلال طلبانه و آزادی خواهانه آنها جلوگیری کرده و به این شکل جنایات و خیانت های ارتش سرخ، حزب و دولت شوروی هنوز هم پایان نیافته اند.

دولت شوروی این جهان خوار در سال 1979 کشور ما را مورد تجاوز نظامی وحشیانه قرارداده و درطی ده سال طولانی برای سرکوب مقاومت شجاعانه مردم ما، بجز سلاح اتمی از هر سلاحی کارگرفته و بقول یکی از روزنامه های استوانیای شوروی که بتاریخ 4- 2-1986 از طریق رادیوی آزادی پخش گردیده، بیش از یکونیم میلیون سرباز شوروی در افغانستان جنگیده و دستکم پنجا هزار سرباز آن کشته شده و ده ها هزار زخمی گردیده اند.

اضافه از شصت هزار تن مواد نظامی در جنگهای ده ساله افغانستان بمصرف رسیده و برای مردم ما که تلفات اصلی را متحمل شده، از سوی ارتش خون اشام بیش از یک میلیون نفر بقتل رسیده و حدود بیش از ششصد هزار، مرد وزن وطفل زخمی و معیوب

بر جا گذاشته و پنج میلیون نفرمجبور بترک خانه وکاشانه خود شده، نود درصد آبادی ها و محصول صدها سال کار وتلاش مردم از بین رفته و حتی به قول ببرک کارمل که ضمن یکی از سخنرانی ها در زمان ریاست جمهوری اش بیان داشته است:« در اثر جنگ ها اضافه از چهل ملیارد دالر خساره مالی بکشور وارد گردیده است.

با این وضع مردم افغانستان چنان بی تفاوت و بی خاصیت نیستند که در برابر اعمال وحشیانه زور سرتسلیم فرو آورند.

این را نه تنها در حال حاضر مقاومت سرسخت مردم ما در برابر تجاوز روسیه شوروی بلکه صحیفه ای تاریخ گذشته در مقابل استیلا گران عرب و استعمار بریطانیای کبیر نیز نشان میدهد که ملت افغان هرگز به بردگی گردن نه نهاده، و اینک یکبار دیگر این حقیقت راحتی از کلمات ارتش سرخ در موقع خروج شان از خاک افغانستان نیز میتوان شنید.

در سرود ارتش سرخ گفته میشود:

” مردم افغانستان برای دفاع از دین و وطن خویش می جنگند و ما بخاطر ماشین جنگی.
ما این جنگ را با قیمت زیاد باختیم ———– و تاوانش را با خون خود پرداختیم”.

بلی خون ارتش سرخ روسیه شوروی در بسیار سرزمین های بیگانه ریخته شده است اما در مقابل پیروزی هایش همیشه آن را نادیده گرفته اند و به افتخار از آن یاد نموده اند. خوب شد بالاخره برای نخستین بار در طول حیات دولت کمونیستی روسیه، در سر زمین افغان ها مزه تلخ شکست و حقارت را هم چشید ند، و به سرافکندگی بیرون رفتنئد.

به باور من این شکست ارتش سرخ یک شکست تاکتیکی نبوده بلکه شکست استراتیژیک حقارت باری از سوی مردم تهی دستی بوده که نه تنها برای ارتش سرخ روسیه شوروی و حزب کمونیست و دولت آنکشور شکستی است که کاخ کرملین را به لرزه در آورده و شگاف های عمیقی در همه زمینه ها از جمله در سیاست و اقتصاد آنکشور ایجاد نموده که امروز تاریخ هفتاد ساله آن کشور از سوی مردم آنجا زیر سوال قرارگرفته است.

متاسفانه رهبران شوروی بسیار دیر بعد این را دریافتند که افغانستان چکوسلواکی و مجارستان نیست که نیروهای اشغالگر اش سال های دراز را به راحتی در آنجا بیارامند.

امیواریم که با این درس عبرت به ادامه دهندگان راه تزاریسم فکر و خیال تجاوز و استیلا جوئی را برای همیش از سرشان دور نموده باشند.

با درک این مساله میتوان گفت که جان بازی و قربانی مردم ما بیهوده نبوده و خون ها بی جهت نه ریخته و پر واضح ست که ما نه تنها برای دفاع از خود و سرزمین خود جنگیده و قربانی داده ایم بلکه در این پیکار دفاع مقدس برای کشور های همسایه و آنهائیکه خود را از سوی دولت شوروی در خطر میدیدند، نیز قربانی داده ایم، ولی از بیان این مطلب از هیچ کشوری و از هیچ کسی انتظار پاداش و توقع کمک نداریم، فقط از کشور های همسایه و و دولت های شان خواستار آنیم که بعد از این به امور کشور ما مداخله نکنند و در تعیین سرنوشت مردم این مرز و بوم الگوی رژیم های خود را بما نسخه و دیکته نکنند.

و در مورد دولت دست نشانده شوروی باید گفت چندان مساله مهمی نیست، مردم ما همان طوریکه توانست به تنهائی قوای مهاجم روسیه شوروی را از سر زمین خویش بیرون براند، بدون شک توان آن را در خود دارد که رژیم دست نشانده روس را بزودی از بین برده و باهمه بغرنجی اوضاع جاری طریق تعیین سرنوشت آینده خود را دریابد.

در این لحظه که به نوشتن این سطور مشغولم، فکر میکنم برغم شکست و بیرون رفت قوای شوروی از افغانستان، ابر قدرت ها و دولت های همسایه دست از دخالت در امور ما بر نمی دارند، این ها که همه خود را برای افغانستان دایه مهربانتر از مادر معرفی میکنند، چهره و ماهیت واقعی هر کدام شان شناخته شده است، بسیار شرم آور و ننگین خواهد بود که بیش از ده سال دست و پنجه نرم کردن با یک ابر قدرت و جان بازی های قهرمانانه در راه آزادی و استقرار مردم سالاری، اکنون از الگوی رژیم آخوندی و پاکستانی استفاده کنیم که ملت ما چون برادرانی ایرانی حتی اختیار پوشیدن لباس و خوراک و راه ورسم زندگی خصوصی و خانوادگی خود را نداشته باشند، درحالیکه این امور شخصی از ابتدائی ترین حقوق افراد یک کشور بشمار می آیند.

کسانیکه اوضاع افغانستان را به علاقمندی و آگاهی تعقیب مینمایند بلاتردید شاهد مداخلات مستقیم و غیر مستقیم دولت های همسایه و دولت های عربی و دولت ایالات متحده امریکا در امور کشور ما میباشند، واضح است که در جریان جنگ ده ساله دولت ایالات متحده امریکا یک مقدار سلاح و مهمات و کمک مالی آنهم از طریق دولت پاکستان به مجاهدین افغان نموده است البته منفعتی از این بابت داشته وتا کنون در اثر تبلیغات و بسیج از سوی امریکا روابط کشور های جهان سوم با شوروی سست وضعیف گردیده و با ایجاد ترس از تجاوز شوروی در میان کشور های مذکور امریکا توانسته است توجه بسیاری آن کشور ها را بسوی خود جلب کرده و در اثر یک سلسله معاملات اقتصادی و نظامی نفع سرشاری عاید خویش نماید، وازاین بابت است که روز تا روز علاقمندی دولت امریکا نسبت به مساله افغانستان زیاد شده میرود، بخصوص در این اواخرکه اوضاع شوروی دراثر بحران اقتصادی ، سیاسی و اجتماعی بدتراز هر زمان دیگر گردیده ، دولت امریکا با استفاده از این وضعیت میخواهد پروژه تجزیه شوروی را در پیش گیرد، بهمین نسبت میخواهد از قضیه افغانستان به حیث یک وسیله خوب و موثر نیزاستفاده نماید و روی این منظور دولت امریکا پیشنهاد چندی قبل دولت شوروی مبنی بر حل وفصل مساله افغانستان از طریق بر گذاری کنفرانس بین المللی و دخالت نیروهای پاسدار صلح ملل متحد را، رد نمود.

شوروی ها که از هرلحاظ خود را درمانده یافتند، برای جلو گیری از دخالت حکومت آینده افغانستان در میان مسلمان های آسیای میانه خود را مجبور دیدند که کاری انجام دهند، برای این مقصد پیش از اعلام کمک های زیاد به دولت پاکستان از جمله باز نمودن دروازه های تازه برای صدور فراورده های تجارتی آن کشور در شوروی و در کشور های احزاب برادرمطرح نمودند، و معاون وزیر امور خارجه خود را برای مذاکره به مقصد حل و فصل قضیه افغانستان به آن کشور فرستادند که همزمان با این مساله دولت امریکا جهت پیش گیری نسبت آنکه مبادا حکومت پاکستان با دولت شوروی کنار آید بلامعطلی پاکستان را تهدید نموده گفت: « دولت امر یکا اطلاع حاصل نموده که پاکستان صلاح اتومی تولید میکند، به این نسبت دولت امریکا در نظر دارد کمک های خود را به آن کشور قطع نماید».

ولی تا جائیکه دیده میشود حکومت جدید بینظیر بوتو سیاست ضیا الحق رئیس جمهورسابق پاکستان را درمورد افغانستان تعقیب نموده و برای اطمینان خاطرامریکا وزیر خارجه حکومت ضیا الحق را سر جا یش نگهداشته است، با در نظر داشت ادامه سیاست قبلی حکومت پاکستان که موافق با مواضع حکومت امریکا نیز میباشد، دولت شوروی با فرستادن وزیر خارجه خود برای جلب رضایت و توافق رهبران مجاهدین افغان و حکومت پاکستان به نتیجه مثبت دست می یابد، آنگا دولت شوروی بیشتر از پیشتر رو به سوی حکومت ایران می آورد که بتواند اقلاً از بوجود آمدن یک دولت وابسته به امریکا در افغانستان و در ضدیت با شوروی جلو گیری نماید.

تا جائیکه دیده میشود روسها درین پالیسی با دولت ایران بسیار نزدیک و موفق شده و بوضاحت دیده میشود که حکومت ایران تلاش دارد، در ساختار دولت آینده افغانستان از طریق شرکت رهبران گروه های شیعه مذهب افغان برای خود جای پای داشته باشد.

روی این اساس چند بار رهبران رژیم خمینی با رهبران گروه های شیعه مذهب افغانستان در ایران و بعداً با رهبران مجاهدین سنی مذهب در پاکستان وارد مذاکره شده و آقای ولایتی وزیر خارجه آن کشور نیز سفری به پاکستان نمود و از نزدیک با رهبران مجاهدین و حکومت پاکستان بحث و گفتگو کردند، که در اثر این تماس ها و تلاش ها کنفرانس راولپندی دایر گردید و در آن بیش از پنصد نفر بنام نمایندگان مردم افغانستان گردهم جمع شده تا دولت موقت را تاسیس نمایند، ولی از آنجائیکه روسای تنظیم ها نمایندگان واقعی مردم افغانستان نیستند و بنا برایجاب سیاست امریکا که در حال حاضر در قضیه افغانستان منافع آن با تاسیس یک حکومت ائتلافی در افغانستان سازش پذیر نیست نمایندگان سنی مذهب به اشاره امریکا از شرکت نمایندگان شیعه مذهب افغان مقیم ایران در مجلس مانع شدند و بدین ترتیب مجلس در کمتر از یکساعت بدون کدام نتیجه سقوط نمود.

بنا برتازه ترین خبر رسیده انجینر احمد شاه بحیث صدراعظم دولت موقت از سوی هفت گروه پیشاور نشین تعیین گردیده است، شخص مذکور یک سال قبل هم به صفت رئیس دولت موقت معرفی شده بود که به اظهار بعضی ها نه تنها مورد تائید هشت گروه شیعه مذهب افغان مقیم ایران قرار ندارد، بلکه از پشتیبانی گروه های مقاومت افغان در پیشاور نیز چندان برخوردار نیست، البته این عمل کدام ابتکار تازه نبوده و اشتباه نشود که انجنیر احمد شاه شخصی است غیر از انجنیر احمد شاه مسعود که به صفت آمر جبهات سمت پنجشیر می باشد.

خلاصه آنچه مایه نگرانی است این ست که مردم افغانستان سالهای سال در تحت نفوذ حکومت های مذهبی بسر برده و بویژه در این مدت ده سال اخیر نه تنها زیر آتش خشم و تعصب کمونیسم روسی قرار داشته، بلکه از سوی رژیم های اسلامی متعصب ایرانی و پاکستانی چنان تحت فشارقرار گرفته اند که تقریباً بصورت کل روابط مردم عادی با عناصر روشنفکر قطع گردیده و بهمین علت اکثریت مردم افغانستان بدون کوچکترین پایگاه فکری و اجتماعی سرگردانند و در اثر این چنین خلاء اجتماعی و فکری وحشتناک است که دیکتاتور های اسلامی امکان ظهور و رشد و نمو یافته اند و گستاخی و خودسری دولت ایران وپاکستان هم بجائی رسیده است که زیر نام یکتعداد جیره خواران افغانی در غیاب ملت افغانستان درکشور های خود شان مجلس دائر میکنند و طرز حکومت و حکمروائی را برای ملت افغانستان تعیین مینمایند ، اما این را بخاطر

بسپارند، ملت افغانستان همانگونه که علیه روسها عمل کرد و حکومت دست نشانده آنها را نپذیرفت، بلاتر دید حکومت ساخت کمپنی خمینی و پاکستانی را نیزقبول نخواهد کرد. پاریس14- 2 – 1989

!

از بدو تأسیس وبسایت (۲۰۲۱) تا کنون

برای ارتباط، لطفاً به آدرس های ذیل با ما در تماس شوید

nasharat@ariana-afghanistan.com و یا info@ariana-afghanistan.com
به استناد مادۀ ۲۰میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، تبلیغ برای جنگ و ترغیب و دعوت به نفرت نژادی، مذهبی، زبانی و هرنوع دیگر آن، که منجر به خشونت و زور گردد، از نشرات ممنوعه محسوب گردیده ، اقبال نشر نخواهد یافت.